شب، شب معراج آخرین فرستاده خدا بود.رسول مهربانی در اوج آسمان ها
سیزده نور پاک را دیده بود. آن ها اهل بیت خودش بودند. نور آخرین، به پا خاسته بود،
و مثل ستاره ای درخشان جلوه نمایی می کرد.
خاتم پیامبران از خدای خویش شنید که فرمود:
پرسیده بود:
«نوزادی نیست مگر اینکه امام زمان خودش را می بیند و با او نجوی می کند.گریه های نوزاد برای غیبت امام است و خنده هایش برای آمدن امام به سمت او.اما زمانی که نوزاد زبان باز می کند، در این رحمت بر او بسته می شود و بر دلش مُهر فراموشی می خورد.»(بحارالانوار، ج 25،ص382)
امام صادق علیه السلام به مُیَسِّر فرمود:
«اى میسر دعا کن و مگو که کار گذشته است و آنچه مقدر شده همان شود (و دعا اثرى ندارد)،
