شرکت در مجالس ذکر اهلبیت علیهم السلام
موضوع دیگری که در احادیث و روایات اهل بیت علیهم السلام به آن تاکید فراوان شده و از عوامل رشد و پیشرفت برای مؤمنین معرفی شده، شرکت در مجالسی است که در آنها روایات و احادیث مربوط به اهل بیت علیهم السلام بیان می شود است.
امام صادق علیه السلام به داود بن سرحان می فرمایند: ای داوود، سلام مرا و این پیام مرا به دوستانم برسان که: خداوند رحمت کند بنده ای را که وقتی با یک نفر دیگر هست، درباره امر ما مباحثه و مذاکره کند. در این صورت نفر سوم آنها فرشته ای است که برای آنها طلب مغفرت می کند. و هیچ دو نفری باهم بر یاد نمودن ما اجتماع نمی کنند مگر آنکه خدای تعالی بر آن دو، بر فرشتگان مباهات می کند. پس هر گاه اجتماع کردید، به «ذکر» بپردازید زیرا اجتماع شما و یاد کردن شما از ما، سبب زنده شدن ما می گردد. بهترین مردم بعد از ما کسانی هستند که درباره امر ما مذاکره کرده و به «ذکر» ما دعوت می کنند.
( بحار الانوارج 1 ص 200)
ملاحظه می شود که چه خیرات و برکاتی در تشکیل اجتماعات برای یاد کردن اهل بیت علیهم السلام وجود دارد؛ به طوری که اگر از روی غفلت و بی توجهی مجلسی تشکیل شود ولی یاد ائمه در آن نشود، این مجلس در روز قیامت مایه حسرت برای اهل آن خواهد بود. امام صادق علیه السلام می فرمایند: هر مجلسی که تشکیل و در آن یاد خدای عزوجل و یاد ما ( اهل بیت علیهم السلام) نباشد، آن مجلس در روز قیامت مایه حسرت اهل آن خواهد بود.
(اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، باب ما یجب من ذکر الله عزوجل... ج 2)
باید بدانیم که یاد اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به وسیله ذکر فضایل یا مصائب ایشان زنده می شود. و این هم از طریق بیان احادیث خود آنها و یاد آوری سیره ایشان می باشد، به همین جهت سفارش زیادی در مورد دیدار برادران دینی با یکدیگر شده است. امام صادق علیه السلام می فرمایند:
به دیدار یکدیگر بروید. زیرا این کار دلهای شما را زنده می کند و وسیله یاد کردن احادیث ماست و احادیث ما شما را نسبت به یکدیگر مهربان می سازد. پس اگر به آنها عمل کنید، هدایت شده و نجات پیدا می کنید و اگر آنها را رها کنید، گمراه و هلاک می شوید. بنابر این، احادیث ما را به کار گیرید، که من نجات یافتن شما را تضمین می کنم.
( اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، باب تذاکر الاخوان، ج 2)
آری برای هدایت و سعادت، راهی جز عمل به احادیث ائمه علیهم السلام وجود ندارد و مجالسی که دوستان ایشان تشکیل می دهند، وسیله یادآوری احادیث اهل بیت علیهم السلام می گردد که نجات هم در همین است. اصولا یاد ائمه علیهم السلام غذای روح و قلب مؤمن است. زیرا خداوند ولایت و محبت آنها را سبب زنده ماندن دلها قرار داده و هر کس طالب زنده دلی است؛ باید امر ولایت ایشان را در قلب خود نگه دارد.
امام صادق علیه السلام به فُضَیل فرمودند: آیا می نشینید و برای یکدیگر حدیث می خوانید؟ فضیل عرض کرد، بله
حضرت فرمودند: من اینگونه مجالس را دوست دارم. پس ای فضیل، امر ما را زنده بدارید. خدا آنکس که امر ما را زنده میدارد، رحمت کند. ای فضیل، هر کس که ما را یاد کند و یا نزد او از ما یاد شود پس از چشمش به اندازه بال مگس اشک خارج شود، خداوند گناهان او را می آمرزد، هر چند بیشتر از کفهای دریا باشد.
(بحارالانوار ج 44 ص 282ح14 )
همدم تنهایی شبهای من اشک است و بس مرهم زخم دل تنهای من اشک است و بس
گر نمی بینی غمی اندر نگاه خسته ام آنچه می شوید غم از چشمان من اشک است و بس
