فکرش را بکن!
شیخ الطائفه (ره) در کتاب «غیبت» می نویسد جماعتى از دانشمندان از تلّع کبرى و او از احمد بن على رازى و او از على بن حسین و او از مردى که می گفت از اهل قزوین است و نام خود را ذکر نکرد و او از حبیب بن محمد بن یونس بن شاذان صنعانى روایت نموده که گفت: وارد شدم بر على بن ابراهیم بن مهزیار اهوازى(آشنایی با علی بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی)، و از بازماندگان امام حسن عسکرى علیه السّلام سؤال کردم؛ على بن مهزیار گفت: برادر مطلب بزرگى را پرسیدى.
شیخ طوسى (ره) به اسناد خود، از محمّد بن احمد انصارى، نقل مى کند که گفت:«گروهى از مفوّضه و مقصّره ( گروهى که معتقد بودند خداوند همه چیز را به مخلوقات واگذار کرده، و کارى به کار آنها ندارد)شخصى به نام «کامل بن ابراهیم مدنى» را به حضور امام حسن عسکرى علیه السّلام فرستادند، تا درباره عقائد خودشان، با امام حسن عسکرى علیه السّلام مناظره و گفتگو کنند، کامل به سوى امام حسن عسکرى علیه السّلام حرکت کرد.او مى گوید: «پیش خود فکر کردم که از امام حسن عسکرى علیه السّلام بپرسم؛ «هیچکس، جز کسى که عقیده مرا دارد، وارد بهشت نمى شود»، به محضر امام حسن عسکرى علیه السّلام رسیدم، دیدم لباس سفید و نرمى در تن دارد.
درباره برکات این میلاد معظم و حقایقی که در باب وجود اقدس ولی عصر، ارواحنا لتراب مقدمه الفداء، هست، من قادر نیستم سخن تازه ای بگویم. ما همین قدر می دانیم که وجود مقدس امام زمان، مصداق وعده الهی است. همین قدر می دانیم که این بازمانده خاندان وحی و رسالت، عَلَم سرافراز خدا در زمین است: «السلام علیک ایّها العلم المنصوب». او وعده الهی و مصداق لطف خدا بر انسانیّت و بشریت است. او مستوره و نمونه اولیا و اصفیا و انبیا و برجسته ترینِ بندگان خداست.
